آمرزش گناهان پدر و مادر و طلب استغفار برای آنها
رده باشند؛ چون بیشترین حقی که بر گردن انسان است حقّ والدین است
پس وظیفه داریم که برایشان نیایش کنیم:
۱ – «رَبَّنَا اغْفِرْلِی وَلِوالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الحِسابُ»
پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا می شود، بیامرز!
۲ – «رَبِ ّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانِی صَغِیراً»
«پروردگارا! همان گونه که آن ها مرا در کوچکی تربیت کردند، مشمول رحمت شان قرار ده!»
۳ – «رَبِ ّاغْفِرْلِی وَلِوالِدَیَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالمُؤْمِناتِ وَلا تَزِدِ الظّالِمِینَ إِلّا تَباراً»
پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان با ایمان را بیامرز؛ و ظالمان را جز هلاکت میفزا!»
۴ – «رَبِّ اغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ کانَ مِنَ الضّآلِّینَ»
و پدرم [عمویم] را بیامرز، که او از گمراهان بود!
**************
نیایش برای عموم مؤمنان و پدر و مادر بویژه، به هر زبان و هر شکلی که باشد پسندیده است
فرزندان میتوانند به تناسب معلومات خود هر نوع نیایشی را در حق والدین خود داشته باشند. در قرآن و روایات نیز نمونههای برای آن بیان شده است؛ مانند:
۱٫ «رَبِّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانی صَغیرا»
پروردگارا، همانگونه که آنها مرا در کوچکى تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده.
۲٫ «رَبَّنَا اغْفِرْ لی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسابُ»
پروردگارا، من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا مىشود، بیامرز.
۳٫ «رَبِّ اغْفِرْ لی وَ لِوالِدَیَّ»
پروردگارا مرا، و پدر و مادرم را بیامرز.
۴٫ امام سجاد(ع) در یکی از نیایشهای خود در صحیفه سجادیه، توصیف جامعی از موقعیت برجسته پدر و مادر، منزلت والای ایشان و حقوق و تکالیفی که فرزندان نسبت به آنان دارند، بیان نمودهاند.
یکی از نکات ارزشمندی که از این نیایشی شریف به دست میآید، این است که باید در حق والدین خود نیایش کنیم.
حضرتش در فرازی از این نیایش چنین میفرماید:
«اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَهُمَا فِی أَدْبَارِ صَلَوَاتِی، وَ فِی إِنًى مِنْ آنَاءِ لَیْلِی، وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِی. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اغْفِرْ لِی بِدُعَائِی لَهُمَا، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِی مَغْفِرَةً حَتْماً، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِی لَهُمَا رِضًى عَزْماً، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْکَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ. اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُکَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِیَّ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُکَ لِی فَشَفِّعْنِی فِیهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِکَ فِی دَارِ کَرَامَتِکَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ، إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ، وَ الْمَنِّ الْقَدِیمِ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»
ایزدوندا، پس از هر نماز من و در هر وقت دیگر از اوقات شب و در هر ساعت از ساعات روز، پدر و مادرم را از یاد من مبر.
بار ایزدیا، درود فرست بر محمد و خاندانش و مرا به سبب نیایشیى که در حق ایشان مىکنم بیامرز و آن دو را به سبب نیکى و مهربانى که در حق من کردهاند از مغفرت خویش بهرمند فرما و به شفاعت من از ایشان خشنود شو و نیک خشنود شو. و آنان را گرامى دار و به جاهاى امن و آسایش بهشت رسان.
ایزدوندا، آن دو را شفیع من گردان اگر آنها را پیش از من آمرزیدهاى، و مرا شفیع ایشان گردان اگر مرا پیش از ایشان آمرزیدهاى، تا من و پدر و مادرم در سایه لطف و رأفت تو، در سراى کرامت و جایگاه مغفرت و رحمت تو، همنشین هم گردیم، که تو را بخشایش بزرگ است و نعمت قدیم. و تو مهربانترین مهربانانی.